Ajmo Negde

Etno selo Terzića Avlija je smešteno nedaleko od centra sela, na jednom brežuljku, odmah ispod bukove šume. „Terzića avlija” predstavlja nekadašnje tipično seosko dvorište koje se sastoji od dve stare srpske kuće (od kojih je jedna stara 100 godina i građena je od nepečene cigle, sa krovom na četiri vode, pokrivenim starim biber crepom ). U jednoj se odvijao svakodnevni porodični život a druga je koristila kao gostinska kuća i kuća u kojoj su se primali i posluživali gosti za slavu i slične prilike . U dvorištu se nalazi

oš nekoliko ekonomskih objekata (mlekar, šupa, salaš... nekoliko novoizgrađenih letnjikovaca, mala letnja pozornica i jedna brvnara za prodaju suvenira) i bunar dubok 12 metara sa hladnom vodom. Starija kuća je adaptirana u trosobni apartman, sa elementima etno s

Etno selo Terzića Avlija
Zlakuski grnčar, isklesan u orahovom drvetu, rad Lekić Miladina .....

tila, za potrebe seoskog turizma a kuća, u kojoj je radila škola, radi kao muzej.

Starija kuća sastoji se od dve prostorije - jedna je postavljena kao etno soba i predstavlja deo stalne izložbe a druga, sa vitrinama za izlaganje, predviđena je za tematske izložbe raznih vrsta iz bogate zbirke etno parka. ( za sada su u planu sledeće izložbe: narodne nošnje, antikvarne srpske knjige, stari srpski časopisi, stare razglednice zlatiborskog okruga, materijal iz prvog srpskog rata, ratni dnevnici, materijal iz drugog svetskog rata, stara pošta, srpske marke i novac, akcije srpskih banaka iz perioda Kralje vine, majstorska i kalfenska pisma, srpsko ordenje i vojne oznake, srpske uniforme i nošnje na fotografijama, samostalna izložba fotografija, preslice i vretena....).

U samom dvorištu se nalaze tri novoizgrađena letnjikovca i veštački potok sa jezercima (u dužini petnaestak metara ) i još dosta mesta za sedenje na kojima se može dobiti posluženje sa pićem i domaćom hranom.

U jednoj većoj brvnari staroj preko 100 godina postavljena je postavka stare učionice sa starim klupama “skamijama” i ostalim školskim iventarom iz vremena kada je u današnjem etno parku radila seoska škola. Jedan manji vajat ( sa dva ležaja sa slamar icama ) je opremljen za prenoćišta planinara, pored  velikog savremenog apartmana za porodični smestaj gostiju ( sa šest ležaja ).

Terzića avliju je podigao i obnovio praunuk Gvozdena Terzića, unuk njegovog sinovca Milovana Terzića, sa svojom porodicom, suprugom Gordanom, ćerkom Emilijom i sinom Dušanom, Saša Drndarević (živi i radi u Beogradu) tokom 2002-2005. godine u spomen svom dedi Milovanu i babi Slavki Terzić, Gvozdenu i Milisavu, kao i svim Terzićima u Zlakusi.

Trenutno, etno park obavlja svoju delatnost sezonski, od 1. aprila do 31. oktobra (mada se može posetiti i van ovog perioda) a u planu je da kroz godinu dana radi i preko cele godine.

„Terzića avlija” nudi mogućnosti organizovanja raznih manjih slavlja i proslava (do 100 osoba). Zaštitni znak „Terzića avlije” je srpski vojnik, u uniformi iz perioda balkanskih ratova u srpskim opancima, koji je napravljen iz stabla jasenovog drveta (u prirodnoj veličini, visina 190 cm, prema liku Gvozdena Terzića ) i zlakuski grnčar ( po liku starog grnčara iz familije Terzić ), takođe u prirodnoj veličini,  od orahovog drveta. Znak i logotip etno parka je stara pletena srpska ograda, koja je sastavni deo „Terzića avlije”.... Galeriju slika možete pogledati ovde